Rentmeesterschapbij Bijbel

Plant eens een boompje…

Een verhaal over bomen, deze keer geschreven door ene Lucas, arts en tijdgenoot van Jezus. Hij is één van de vier schrijvers die hun best hebben gedaan om ons een zo nauwkeurig mogelijk beeld van het leven van Jezus te geven. Zijn verhaal is in de bijbel opgenomen, bekend als het evangelie van Lucas.

In dit verhaal over bomen zitten twee elementen. In het citaat hieronder worden we vergeleken met een boom maar in het hoofdstuk over rentmeesterschap speelt ook de vraag hoe we omgaan met bomen, en veel breder: met onze wereld.

Ook groeien er geen slechte vruchten aan een goede boom. En er groeien ook geen goede vruchten aan een slechte boom. En elke boom kun je herkennen aan de vruchten die er aan groeien. Want aan doornstruiken groeien geen vijgen, en aan een braamstruik geen druiven. Net zo haalt een goed mens goede dingen tevoorschijn uit de goede voorraad in zijn hart. Maar een slecht mens haalt slechte dingen tevoorschijn uit de slechte voorraad in zijn hart. Want iemands woorden verraden wat er in zijn hart is.

Wat zie jij hiervan terug in je omgeving/ in de maatschappij?
Hoe zie jij jezelf, als een goede boom of een slechte boom?
Hoe praat je over anderen? Wat vind je van de uitspraak dat iemands woorden verraden wat er in zijn hart is?
Welke vruchten zie jij van jezelf? (of wat zeggen anderen over jou)
Hoe zie jij jouw verantwoordelijkheid t.a.v. het milieu maar ook t.a.v. minder bedeelden, randgroepen etc. ? Zou je hierin iets (of meer) willen bijdragen? Zo ja, wat zou je kunnen/willen doen?
Als je voelt dat je hierin tekort schiet, waarover zegt dit dan iets? Maakt dit jou tot een minder goede ‘boom’ in jouw eigen beleving?
Ben je nu eenmaal zoals je bent of denk je dat iemand van ‘doornstruik’ in ‘vijgenboom’ zou kunnen veranderen? Dus eigenlijk: kan een mens loskomen van zijn verleden en opnieuw beginnen? Hoe zou dit kunnen?